Wie avontuurlijk is aangelegd, snapt meteen waar de naam van de fietsenzaak vandaan komt. Sint Christoffel is de patroonheilige van de reizigers. In de middeleeuwen, toen reizen nog als gevaarlijk werd gezien, baden reizigers tot Sint Christoffel in de hoop veilig terug te keren. "Veel vakantiefietsers hebben een Christoffeltje aan hun sleutel en automobilisten plaatsen hem op het dashboard. In katholieke streken zie je hem overal," zegt Van den Brink.
Jaren geleden, toen hij nog werkzaam was bij BongersBikes in Apeldoorn, lanceerde Van den Brink een weblog met de naam van de patroonheilige: sintchristophorus.nl. In zijn vrije tijd reviewde hij vakantiefietsen, het segment dat het dichtst bij hem staat omdat hij zelf fietsavonturier is. Van den Brink deed dat puur voor zijn plezier. Hij kreeg vanuit merken de mooiste modellen onder de kont gedrukt. Zij waren maar wat blij met alle zichtbaarheid op het goed bezochte platform. "Degene die er garen bij spon, was mijn toenmalige werkgever. Een deel van de liefhebbers die mijn website volgden, kwam naar Apeldoorn om bij mij een vakantiefiets te kopen. Daar moet je zelf van gaan profiteren, zeiden Santos en Idworx."
Geen drempel meer
Van den Brink, opgeleid tot industrieel ontwerper maar al vanaf zijn studententijd werkzaam in de tweewielerbranche, verliet BongersBikes acht jaar geleden. Zijn visie matchte niet meer met die van de zaak. "Ik wilde specialiseren in vakantiefietsen en kampeerartikelen, in plaats van focussen op het groeiende, brede publiek dat zich op e-bikes richt. Het standaardriedeltje had ik vaak genoeg afgedraaid." Van den Brink werkte kortstondig buiten de tweewielerbranche, maar keerde snel terug op het vertrouwde nest. "Ik had er al eens aan gedacht om voor mezelf te beginnen, maar durfde dat toen niet. Ditmaal was er minder angst, want ik voelde het vertrouwen van de merken Santos en Idworx. Bij Santos zeiden ze: ‘We missen je als ambassadeur. Als je voor jezelf gaat beginnen, gaan wij met je mee.’ De drempel was daarmee weg."
Twee ton binnen twee weken
Om de financiering rond te krijgen, gebruikte Van den Brink zijn website. Eind 2019 ontvouwde hij daarop zijn plan: een one-stop-shop die is geënt op fietsavonturiers die duurzaamheid op waarde weten te schatten. De naam was snel gevonden: Saint Christopher. "Ik wilde via mijn website mijn plannen toetsen en hoopte wat particulier geld bij lezers op te halen, zodat ik een sterk verhaal bij de bank had. Ik gaf mezelf een jaar om het plan uit te werken en te realiseren. Maar toen ik dat artikel online zette, had ik het gehele benodigde bedrag, ruim twee ton, in twee weken bij elkaar. Daar kon ik de winkelinrichting, eerste huursom en voorraad van betalen."
Het enorme bedrag was afkomstig van zeven investeerders die Van den Brink geld leenden tegen een voordeliger rentepercentage dan van de bank. "Zij kenden me nog van BongersBikes of volgden m’n website, hadden vertrouwen en vonden bovenal het concept erg gaaf. Het zijn allemaal fietsliefhebbers die zoiets hadden van: zo’n winkel willen we graag zien. Ik schrok me natuurlijk wezenloos. Shit, twee ton in zo’n korte tijd, nou móet ik."
Shoppen met mondkapje
Via een contact belandde hij in een authentiek pand, een voormalig schoolgebouw net buiten het Gorsselse centrumhart. "Dat had karakter en ruimte en was dus ideaal," zegt Van den Brink. "Maar op de dag dat de deuren open gingen, ging Nederland in lockdown. Na alle investeringen was eindelijk het moment daar om geld te verdienen, maar helaas moest ik direct dicht. Dat was pijnlijk. En heel duur."
Een investeerder en tevens ervaren fietsreiziger reikte opnieuw de helpende hand toe en ondersteunde hem meerdere dagen per week zonder tegenprestatie. Van den Brink probeerde intussen zijn naam te vestigen. "Ik stond groot in regionale kranten, maar het fysieke winkelen was doodgeslagen en ik had nog geen klantenkring die ik stiekem via de werkplaats binnen kon laten. De boa’s controleerden heel streng. Na enige tijd mochten de deuren onder voorwaarden open. De aanloop was gering, maar toch hebben we in dat eerste, gehandicapte jaar winst gemaakt."
Vierkant achter Santos
De gehoopte rugwind bleef daarna uit. Zijn trouwe rechterhand, die hem vrijwillig ondersteunde, overleed. Daarnaast kampte hij met hardnekkige leverproblemen en stokte de samenwerking met Pilot Cycles en Idworx. "Pilot stopte met trekkingfietsen en ging niet veel later failliet. Idworx kon destijds nauwelijks leveren, terwijl Santos alles kon bouwen wat gevraagd werd – met een levertijd van slechts zes weken. Ik had bijna geen Idworxen verkocht, maar na de lockdowns kwamen ze tóch met een nieuwe afnameverplichting. Die weigerde ik en vervolgens gingen ze in de uitverkoop."
Zo bleef uiteindelijk alleen Santos over. "Niet erg, want dat merk liep toch het best, al zorgden de lege plekken in de winkel wel voor zorgen. Vanuit de fabrikant kreeg ik de vraag: ‘Waarom ben jij geen Santos World Store?’ Dat wilde ik wel, maar alleen onder bepaalde voorwaarden. Ik wilde ruimte houden om in de toekomst ook andere merken te kunnen voeren en bovendien kon ik de uitbreiding van het assortiment financieel niet dragen. Ik zei: ‘Ik heb corona net overleefd, bijkopen lukt nu niet; ik groei liever organisch.’ Waarop Santos reageerde: ‘Daar gaan we niet op wachten, wij gaan je helpen.’ Dat was een opluchting, want zo stond de winkel er weer netjes bij – precies met de modellen die ik miste."
De keuze bleek juist, want Santos heeft zich bij Van den Brink bewezen als een betrouwbare partner. "Santos is het meest menselijke bedrijf dat ik ken. Ik hou van de mensen, hun werkwijze, de fietsen en van Santos-rijders. Santos heeft de zaken voor elkaar én ze zorgen goed voor haar dealers. Voorbeeld: tijdens de Omikron-lockdown, toen mijn collega overleed, opende Santos een speciaal telefoonnummer om tot diep in de nacht alles te kunnen bespreken; van financiële tot psychische nood. Door alle perikelen in de coronatijd ben ik afhankelijk geworden van Santos, maar ook als dat niet het geval zou zijn geweest, had ik vierkant achter het merk gestaan."
Omgebouwde kapperszaak
Vorig jaar verhuisde Saint Christopher naar een ander pand in Gorssel, mede doordat de huursom op de vorige plek voor Van den Brink te snel steeg. Het nieuwe onderkomen is minder karakteristiek, maar commercieel gezien sterker omdat het midden in het dorp ligt en dus meer aanloop heeft. Commercieel gezien moet Saint Christopher het vooral van de fietsverkoop hebben.
De zaak heeft ter inspiratie diverse Santos-demomodellen gepresenteerd. De producten zijn geheel te customizen. Opvallend is dat het voornamelijk conventionele fietsen zijn en amper elektrische. Santos heeft wel e-bikes, maar Michiel is kritisch. Hij stelt dat veel e-bikes van mainstreammerken wegwerpfietsen zijn. Doordat bepaalde systemen na verloop van tijd niet of lastig te repareren zijn, worden consumenten te vroeg gedwongen om een geheel nieuwe aan te schaffen. "Een e-bike van tienduizend euro na twaalf jaar niet meer te repareren? Dat valt toch niet recht te praten? Daarnaast zijn veel e-bikes ontworpen als een betonnen zwemvest. Wat de klant wil, is niet altijd wat de klant nodig heeft."
Consumenten die per se elektrisch willen rijden, helpt hij verder met de inbouw van het Pendix-systeem. "Die motor voegen we af-fabriek of op het moment dat de consument eraan toe is aan de Santos-fiets toe. Later kun je er altijd weer een gewone fiets van maken. Bij fietsen met Pinion gebruiken we een Neodrives-achterwielmotor."
Focus op duurzaam
Het duurzaamheidsaspect klinkt op meerdere plekken door. Zo heeft Saint Christopher een pasplaats voor bikepackingtassen ingericht. Consumenten kunnen er hun fiets in een standaard zetten en nagaan welke tasmodellen al dan niet geschikt zijn. De pasplaats is Van den Brinks antwoord op het hoge retourcijfer. Voorheen verkocht hij de tassen ook online, maar consumenten checkten volgens hem onvoldoende in hoeverre ze pasten. Het gevolg: veel werd teruggestuurd.
Nog zo’n duurzaam aspect is de aandacht voor gebruikte Santos-modellen. Consumenten kunnen die bij de Gorsselse zaak brengen, waarna Van den Brink ze opknapt en in consignatie in de winkel verkoopt. "Ik loop de fiets na en zorg dat hij goed verkoopbaar is en ik geef zes maanden garantie. Zodra er een koper is, krijgt de eigenaar het vooraf afgesproken bedrag. Die heeft geen gezeur aan de deur, zoals bij verkoop via Marktplaats. En naast mijn commissie heb ik nog de kans om onderdelen bij te verkopen: een nieuw zadel, een ander stuur, accessoires. Voor de koper is het een fijne gedachte dat hij een tweedehands fiets met garantie koopt."
Stabiliteit
Van den Brink is trots op wat hij heeft neergezet. Fietsavonturiers vanuit het hele land komen naar Gorssel om bij hem die ene Santos samen te stellen. "Sommigen rijden wel vijf Santos-dealers voorbij voordat ze hier zijn. Dat zegt wel wat." Toch is hij niet tevreden; de verkoopaantallen moeten simpelweg omhoog. "Ik snak naar stabiliteit en spreek er veel over met branchegenoten en specialisten in mijn netwerk. Iedereen zegt: ‘Je maakt goede, doordachte keuzes.’ Daar houd ik mij aan vast. Maar ik worstel wel met de balans tussen principes en commercie."
